hamur ve anne

Üç gündür yemek yemiyor olmasındandı sanırım annesinin ona uzattıgı içi kıymalı hamuru aynen üç gündür bir şey yemeyen insanlar gibi çiğnemeden yutması.  Yemek yemeye mi annesinin yemeklerine mi açtı anlayamadı. Anne şefkatini içine gizlemiş hamurun kokusunda annesi vardı. Onun hep gülümseyen gözleri vardı. Boğazının düğümlerinden zorlanarak geçen hamurların tadını belli belirsiz hissederken, annesini özledi. Annesine baktı şöyle bir, yine kendini gördü hırsla ısırdı tekrar hamur parçasını. Gülümsedi ilk kez.